Badanie dna oka nazywane jest oftalmoskopią lub wziernikowaniem. Jest jedną z metod diagnostycznych pozwalających na precyzyjną ocenę narządu wzroku, zarówno w celach diagnostycznych, jak i podczas monitorowania leczenia. Na czym polega badanie? Jak się do niego przygotować i kiedy należy je wykonać?
Jak przygotować się do badania dna oka?
Poza szerokim znaczeniem diagnostycznym dużą zaletą badania dna oka jest to, że jest ono bezbolesne i bezinwazyjne i może być wykonane bez wcześniejszego specjalnego przygotowania. Lekarz może podjąć decyzję o konieczności zastosowania leków rozszerzających źrenice, który aplikowany jest przez specjalistę bezpośrednio przed badaniem. W takiej sytuacji konieczne będzie odczekanie ok. 10-15 minut, zanim lekarz przejdzie do badania dna oka.
Badanie dna oka wykonywane jest również u dzieci i niemowląt.
Jakie choroby wykrywa badanie dna oka?
Zakres możliwości, jakie niesie ze sobą badanie dna oka może nieco zaskoczyć. Głównym powodem wykonania jest oczywiście diagnostyka chorób narządu wzroku, jak np. jaskra, zaburzenia funkcjonowania siatkówki, w tym uszkodzenie plamki żółtej. Podczas badania dna oka w Warszawie lekarz może zdiagnozować również choroby nowotworowe gałki ocznej oraz guza mózgu, jeśli jest on zlokalizowany w obszarze poddawanym badaniu. Ponadto umożliwia zdiagnozowanie niektórych chorób naczyniowych, w tym nadciśnienia lub cukrzycy. Co więcej, doświadczony specjalista potrafi na podstawie dna oka określić, że pacjent zmaga się z anemią lub postępującą białaczką.
Wskazania do wykonania badania dna oka
Diagnostyka dna oka konieczna jest przede wszystkim wtedy, gdy u pacjenta obserwuje się wyraźne pogorszenie ostrości wzroku oraz nieprawidłowości w obrębie widzenia barw. Badanie dna oka wykonuje się u osób chorujących na cukrzycę lub nadciśnienie, ponieważ mogą one w istotny sposób wpływać na pogorszenie wzroku.
Dno oka należy badać również profilaktycznie. U osób poniżej 40 roku życia zaleca się, aby było ono powtarzane co najmniej raz na trzy lata, a u osób między 40, a 50 rokiem życia – raz na dwa lata, natomiast po 50 roku życia – raz do roku.