Sporty ekstremalne, zwłaszcza wspinaczka wysokogórska, alpinizm, himalaizm wiążą się bezpośrednio z narażeniem człowieka na wpływ ekstremalnych warunków środowiska. Głównymi czynnikami wpływającymi na organizm człowieka w tych warunkach są:
- bardzo niska temperatura sięgająca nawet do -60 stopni,
- silny, przenikliwy wiatr,
- znaczne obniżenie wysycenia powietrza tlenem,
- problemy aklimatyzacyjne w niezwykle nieprzyjaznym dla człowieka otoczeniu,
- konstrukcja psychologiczna i motywacja do ekstremalnego wysiłku fizycznego i psychicznego w długim okresie czasu.
W sytuacji długotrwałego narażenia na tak niekorzystne warunki organizm człowieka broni się poprzez różnego rodzaju mechanizmy. Najistotniejszym jest centralizacja krążenia. Transport krwi zawierającej tlen oraz substancje odżywcze ograniczały się tylko do najważniejszych narządów organizmu. Kluczowym rejonem, najdłużej utrzymywanym przez nasz organizm są narządy głowy, szyi i klatki piersiowej.
W najgorszej sytuacji znajdują się najbardziej obwodowe (wystające) struktury naszego organizmu takie, jak: palce rąk i nóg, uszy, nos.
Organizm każdego człowieka bardzo indywidualnie zachowuje się w tak niesprzyjających warunkach, dlatego wydolność każdego sportowca jest różna.
Niezwykle ważne jest stosowanie diety bogatowitaminowej zawierającej szereg niezbędnych pierwiastków dla organizmu, elementów budulcowych, regenerujących i wzmacniających.
Zachęcamy do obejrzenia materiału Superstacji na temat himalaizmu, w którym dr n. med. Michał Michalik mówi o tym, jak poważne są odmrożenia.
