Prawidłowa budowa anatomiczna brzegów powiek stanowi podstawę właściwego pasażu łez. Niewłaściwe ustawienie powiek względem gałki ocznej, nawet w niewielkim zakresie, powoduje dokuczliwe łzawienie – mimo sprawnie działającej pompy łzowej.
Analogiczna sytuacja występuje przy nieprawidłowym ustawieniu punktu łzowego. Idealny punkt łzowy powinien mieć średnicę 0,2-0,3 mm i kształt lejka. Otworek łzowy jest otoczony pierścieniem tkanki łącznej i elastycznej oraz włóknami mięśnia okrężnego. Pierścień ten stabilizuje punkt łzowy, a włókna mięśnia okrężnego oka powodują skręcenie punktu do wewnątrz i zabezpieczają przed wywinięciem.
Wraz z wiekiem dochodzi jednak do obniżenia siły mięśni i spadku elastyczności tkanek. Proces ten dotyczy także powiek – mówimy wtedy o tak zwanym poziomym rozluźnieniu powieki. Na skutek postępu zwiotczenia dochodzi do zaawansowanego odwrócenia powieki na zewnątrz, ekspozycji warstwy spojówkowo-tarczkowej, która staje się sucha, zgrubiała, a następnie ulega keratynizacji. Otworek punktu łzowego jest widoczny bez odwinięcia powieki, dochodzi zatem do nieprawidłowego odprowadzania łez. Powoduje to nawracające zapalenia spojówek i brzegu powieki, a w stadium zaawansowanym tzw. suchy punkt łzowy, podsychanie nabłonka rogówki, ból, światłowstręt, pogorszenie ostrości wzroku. Osłabienie wiązek mięśnia okrężnego skutkuje dysfunkcją pompy łzowej, której towarzyszy przewlekłe, dokuczliwe łzawienie.
Operacja metodą Lazy-T pozwala przywrócić prawidłowe położenie powieki i punktu łzowego, uwalnia pacjenta od nadmiernego łzawienia i poprawia wygląd twarzy.